صدا و سیمای لرستان و آوای بالاگریوه

به گزارش دیار بالاگریوه، مجتبی پسند طی یادداشتی نوشت: در دنیای امروزی، رسانه یکی از ارکان مهم زندگی بشر است که در راه پیشرفت یا پسرفت فرهنگ و تمدن یک جامعه نقش بزرگی ایفا می‌کند و در این میان تلویزیون به جهت گستردگی و تنوع مخاطب در بین رسانه‌های جمعی از قدرت و توان بیشتری برخوردار است.

شبکه‌های تلویزیونی استانی دارای ویژگی‌های منحصر به فردی نسبت به شبکه‌های ملی و ماهواره‌ای است که از جمله می‌توان به حفظ و اشاعه فرهنگ بومی مردم منطقه اشاره کرد.

یکی از انتقادات وارده به شبکه افلاک از طرف کارشناسان که همیشه مطرح می‌شد، غافل ماندن از فرهنگ سایر شهرهای استان و توجه بیش از حد به مرکز استان بود که با تولید برنامه شو نشینی این انتقاد کم‌رنگ‌تر شد.(هرچند انتقاداتی همانند تقلید از شبکه‌های ماهواره‌ای به خود برنامه شونشینی وارد می‌باشد.)

برنامه “شونشینی” با محوریت موسیقی از ابتکارات برنامه‌سازی شبکه افلاک بود که استعدادهای تمام استان را در یک رقابت یکسان و سالم مورد ارزیابی قرار داد. برنامه‌ای که تمام علاقه‌مندان می‌توانستند استعداد خوانندگی خود را به معرض نمایش قرار دهند و با استقبال پرشور مخاطبان مواجه شده است.

شرکت کنندگان با گویش‌های مختلف لری به اجرای موسیقی انتخابی خود می‌پرداختند و در مقابل، مردم با ارسال پیامک به انتخاب اجرای مورد نظر خود می‌پردازند و استقبال از این مسابقه به حدی بوده است که رکورد ارسال پیامک به یک برنامه استانی نیز شکسته شده است.

برخی شرکت کنندگان که از مناطق بالاگریوه نشین در این برنامه شرکت کرده بودند توانستند موسیقی بالاگریوه‌ای که سالیان سال جایی در صدا و سیمای لرستان نداشت را احیا کنند.

آوا و نواهای محلی جز لاینفک و جدانشدنی زندگی روزمره مردم بالاگریوه همانند سایر مناطق استان لرستان بوده است. زنان این قوم در مراسمات شادی آهنگ “سیت بیارم” و در مراسم‌های عزا با خواندن اشعاری از شاعران این سرزمین با صدایی زیبا در وصف خوبی‌های عزیز سفر کرده، مراسمات خود را برگزار می‌کنند.

هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم ترانه‌های مخصوصی را که مادر بزرگم در زمان دوشیدن گوسفندان و زدن مشک دوغ زمزمه می‌کرد.

شعر و موسیقی بالاگریوه یکی از متنوع‌ترین و دل‌چسب‌ترین موسیقی‌های لری می‌باشد اما متاسفانه آن گونه که شایسته است در صدا و سیمای لرستان به آن پرداخته نشده است. داستان‌های این قوم بیشتر به صورت اشعار زیبا بیان شده و سینه‌به‌سینه نقل گردیده است و از خوانندگان این سرزمین و قوم می‌توان به افرادی چون خدارسان کاویانی، نورمحمد پاپی، علی‌رحم یعقوب‌وند، جواد پاپی، کرم‌علی غلامی، جمعه کاییدی و… اشاره کرد که آثار فراوانی را در راستای زنده نگه‌داشتن آواها و نواها و فرهنگ و رشادت‌های این قوم در قالب کاست عرضه داشتند اما چند سالی است که دیگرکسی اقدام به چنین کاری نمی‌کند و چه‌بسا در آینده‌ای نه چندان دور اشعاری که هویت فرهنگمان است برای همیشه به فراموشی سپرده شود.

با ظهور خوانندگان نوظهور و موسیقی پاپ و کلاسیک و با خاموش شدن صدای علی راست‌ها، نور محمدها، خدارسان ها، جمعه‌ها و … رفته‌رفته موسیقی اصیل بالاگریوه‌ای به بوته فراموشی سپرده شد و این موسیقی از جانب رسانه‌ها و بزرگان، برای نسل جوان معرفی نشد و در نتیجه از آن استقبالی نشد.

مسوولین محترم صدا و سیمای لرستان باید این نکته را در نظر بگیرند که ارسال پیامک‌های چند ده هزارنفری بینندگان در حمایت از آهنگ‌ها، رغبت مخاطبین را به این‌گونه نواها و آهنگ‌ها نشان می‌دهد، بنابراین باید تمهیداتی اندیشیده شود تا فصل جدیدی در صداوسیما لرستان باز شود و از این پس به‌جای پخش آهنگ‌ها و نواهای تکراری، نواهایی که بینندگان این شبکه استانی بیشتر به آن‌ها رغبت دارند پخش شود که یکی از این نواها موسیقی اصیل لری بالاگریوه‌ای می‌باشد.